1.De Tijd waarin wij leven: veranderingen in de wereld en in onszelf.

door Harry Croon

We kunnen sinds de jaren 60 van de vorige eeuw in de menselijke samenleving opmerkelijke veranderingen waarnemen en hoe verder de tijd vordert hoe verontrustender sommige ons toeschijnen. Waar gaat het om?

In het Westen zien we dat veel mensen los komen van

• kerken als zij spiritualiteit nastreven,

• van het huwelijk als enige mogelijke basis voor een gezin,

• van lidmaatschappen van vakbonden en politieke partijen.

• Zelfs het eten wat de pot schaft is achterhaald. De persoonlijke smaak van de gezinsleden is momenteel in hoge mate maatgevend voor wat ieder eet.

Wereldwijd zien we meer veranderingen. Een heel opvallende is het omgaan met conflicten. Hield men zich vroeger aan gereglementeerde oorlogvoering, waarbij de conventie van Genève maatgevend was, de guerrilla oorlog haalde daar al een streep doorheen. Maar de momentele uitoefening van geweld middels zelfmoordaanslagen ook gericht tegen burgers waaronder vrouwen en kinderen, paart primitieve wijzen van oorlogvoeren aan de inzet van moderne vernietigingsmiddelen.

Bij dit alles is het uitoefenen van geweld in naam van een of andere verheerlijkte ideologie zowel op beperkte als wereldwijde schaal aan de orde van de dag. Overigens is ook dit een oud gegeven, zeker binnen de Christelijke cultuur.

Economisch zien we de bankstructuur instorten en pensioensystemen falen.

Een van de kenmerken van deze veranderingen is dat bij dit alles voornamelijk het in de laatste eeuwen opgebouwde zekerheidsgevoel van mensen te loor gaat. Een ander kenmerk is dat systemen die binnen de kaders van onze wetten misbruikt worden om het belang van een beperkte groep voorrang te geven op het belang van anderen, meedogenloos aan de kaak wordt gesteld Dat geldt zowel voor individuen die vaak als de graaiers worden geclassificeerd als voor volken die in naam der wet hun wereldhegemonie ten koste van andere volken weten te vestigen.

Genoemde verschijnselen brengen mensen vaak in verwarring of, erger nog, ze ontnemen mensen het laatste beetje vertrouwen in een menswaardige toekomst. Voor velen zijn de diepste gronden van het menselijk bestaan in het geding.

De enige mogelijkheid om te kunnen begrijpen dat voor de mensheid van goede wil een geweldig mooie toekomst in het verschiet ligt is een blik te werpen achter de wereld van verschijnselen. Alles wat wij zien, wat wij ervaren, is een schijn, ja zelfs een mist, die de werkelijke ontwikkelingen in de wereld verbergt. Als wij de moed hebben uit te stijgen boven de realiteit die ons door onze zintuigen wordt voorgespiegeld zal ons een perspectief worden getoond dat ons zal verbazen en volkomen optimistisch doen worden.

Dat perspectief betreft niet alleen het wereldgebeuren. Het betreft ook onze eigen, persoonlijke, ontwikkeling.

De geschetste ontwikkelingen krijgen hun plaats als we ons verdiepen in een vooropgezet plan dat de tendensen in de ontwikkeling van de mensheid stuurt. Dat plan is vervuld van een absolute, kosmisch aanwezige, Liefde voor de gehele schepping.

----

2.Astrologische perioden

De hedendaagse sterrenkunde verdiept zich in voorwerpen en gebeurtenissen in het heelal waarvan zij middels telescopen in beperkte mate verschijnselen kan waarnemen. Men heeft allerlei theorieën ontwikkeld die de samenhang en de gebeurtenissen in het heelal zouden verklaren. Als nieuwe waarnemingen niet met behulp van de ontwikkelde theorie kunnen worden verklaard wordt er een beetje aan de theorie geschaafd en men is weer helemaal tevreden dat men een stapje verder is gekomen. Die theorievorming, en daarmee het begrip van het heelal waarin we leven, wordt al sinds de 17^e eeuw geheel beheerst door de zwaartekracht. Het idee van Isaac Newton dat de zwaartekracht die wij hier op aarde voelen ook werkt in het gehele heelal was geniaal en heeft veel begrip opgeleverd.

In de Verenigde Staten is echter momenteel een groep actief die vaststelt dat elektrische en magnetische krachten in het heelal een veel grotere rol spelen dan de zwaartekracht. Ook esoterische boeken, zoals die van Jan van Rijckenborgh en de Christusbrieven geven aan dat de schepping een groot elektro-magnetisch gebeuren is. Enorme elektrische stromen gaan vanuit het centrum van de melkweg naar de individuele sterren en vandaar weer naar de planeten. Als u zich dat probeert vóór te stellen krijgt u een idee hoe vanuit het heelal en via zon en planeten allerlei krachten de aarde bereiken. De aarde is ingebed in een samenstel van krachten afkomstig van dermate grote en ver verwijderde hemellichamen, dat die zich niets aantrekken van het gebeuren op aarde. Omgekeerd wordt de aardse ontwikkeling wel door die verre krachten geleid.

Wetenschappers zijn momenteel nog niet in staat de details van dit krachtenspel via waarnemingen te onderzoeken. Maar, van oudsher is er informatie verspreid over hemelse planeetkrachten die het aardse leven beïnvloeden. Deze kennis staat bekend als de astrologie. Astrologie is dikwijls misbruikt b.v. om concrete voorspellingen te doen. Er is uitgebreid statische onderzoek gedaan naar de waarde van dergelijke voorspellingen en ze werden vergeleken met voorspellingen door wetenschappers en gewone mensen. De astrologen scoorden verreweg het laagst. Wat de astrologie wel kan is het aanduiden van tendensen, mits rekening wordt gehouden met het totaal van werkende krachten en zich niet beperkt tot louter iemands zonne-teken. Dat laatste is bijna altijd het geval in populaire astrologische tijdschriftrubrieken.

Gezien vanuit de astrologie speelt de wereldgeschiedenis zich af in perioden die kunnen worden afgelezen aan de positie aan het hemelgewelf van de zon op het moment dat de lente begint. Die zonnepositie wordt het lentepunt genoemd. Kijken we in de richting van het lentepunt, dan is onze blik gericht op een sterrenbeeld aan het hemelgewelf. Twaalf sterrenbeelden vormen een cirkel langs de Melkweg en het lentepunt doorloopt, als gevolg van het zwaaien van de draaiingsas van de aarde, in zo'n 25772 jaar deze hele cirkel. Daardoor staat het lentepunt ca. 2150 jaar in het zelfde sterrenbeeld. De tijdsperiode van 2150 jaar waarin het lentepunt in een sterrenbeeld staat, geeft men de naam van dat sterrenbeeld. Zo leven we al vanaf het begin van onze jaartelling in de periode Vissen omdat al die tijd het lentepunt zich in het sterrenbeeld Vissen bevindt. We zien echter ook dat over ongeveer 125 jaar de Vissenperiode voorbij is en dat de periode Waterman (Aquarius) zijn intrede doet.

Er zijn diverse aanknopingspunten te vinden die wijzen op die Vissenperiode. Zo vinden we in de Bijbel dat Jezus vissers als discipelen kiest. Christus wordt dikwijls aangeduid als ICHTUS, het Griekse woord voor vis. De bisschopsmijter heeft de vorm van een vissenbek. Rond het begin van onze jaartelling kwam de zeevaart op gang. En het begin van de Vissenperiode sloot de voorgaande periode, namelijk Ram, af wat weer werd gesymboliseerd door het Lam dat werd geslacht. Ook dat symbool wordt voor Christus gebezigd.

Wat leest men af uit dit verloop van de Vissen- in de Watermanperiode?

De tijd waarin we nu leven is de uitloop van Vissen. Die uitloop gaat niet geruisloos voorbij. Het gaat gepaard met processen waarin de structuren die het Vissentijdperk beheersten worden afgebroken. Het afscheid nemen van allerlei structuren, wat we aan het begin van deze lezing hebben geïllustreerd is daar een uiting van en behoeft ons, als we dat plaatsen binnen een astrologisch kader, niet te verrassen. Het behoort tot een wetmatigheid waaraan de wereld is onderworpen. Zo kunnen we ervan overtuigd raken dat er na de wereld van tumult waar we nu in staan een nieuwe periode met nieuwe mogelijkheden volgt. Ons eventuele doemdenken kan dan ook beter plaatsmaken voor verwachtingsvol lonken naar de nieuwe horizon: Aquarius.